Bondage, overheersing, sadisme en masochisme. Als we de initialen van deze vier woorden nemen, welke acroniemen krijgen we dan? Die van BDSM . Met hen verwijzen we naar een reeks erotische praktijken die, vrijelijk overeengekomen door degenen die eraan deelnemen, bij sommige gelegenheden of door sommige mensen worden opgevat als de term die wordt gebruikt om een levensstijl te noemen.
Dit wat we in de vorige paragraaf hebben gezegd, zou zijn wat we op een snelle manier zouden beantwoorden aan een persoon die ons vroeg wat BDSM is of over de betekenis van die term. We zouden dus aangeven dat deze acroniemen zes verschillende erotische modaliteiten zouden omvatten: de hierboven reeds genoemde plus Discipline en Submission. Aan elkaar gerelateerd zouden al deze erotische modaliteiten deel uitmaken van wat bekend staat als alternatieve seksualiteiten.
Veel mensen geloven dat om een idee te krijgen van hoe deze disciplines worden beoefend, het voldoende zou zijn om in die bodemloze put te kijken die het internet is. Door bijvoorbeeld de uitdrukking BDSM Tube in onze zoekmachine te typen, zouden we toegang krijgen tot een oneindige lijst met BDSM-video's die, volgens niet-geïnformeerden, ons zouden kunnen helpen te weten waar we het over hebben als we het over dit concept hebben.
Niets is verder van de realiteit. In veel gevallen laten de video's die op het net circuleren onder het label BDSM ons niet precies dat zien, maar eerder een harde of extreme manier van seks beoefenen.
In dit artikel gaan we het hebben over hun geboorte en geschiedenis, we gaan proberen te schetsen waar ze naar verwijzen, en we gaan in detail aangeven aan welke regels moet worden voldaan zodat een bepaalde erotische praktijk kan worden geclassificeerd als BDSM praktijk .
BDSM: geschiedenis van de term
Het was in april 1991 toen de term waaraan we dit artikel wijden voor het eerst het licht zag. Het was te zien in een online nieuwsfoto. Hiermee was het de bedoeling een naam te geven aan iets dat eind jaren zestig, begin jaren zeventig al bestond.
Dat iets dat de term BDSM zou gaan omvatten, was volgens sommige theoretici geboren binnen bepaalde Britse en Noord-Amerikaanse homoseksuele gemeenschappen. Volgens deze theoretici hadden sadomasochistische homoseksuele activisten aan beide kanten van de Atlantische Oceaan geleidelijk een subcultuur gecreëerd die de bovengenoemde praktijken (bondage, overheersing, enz.), evenals fetisjisme omvatte.
In die vroege dagen, dan is de bedesemero werd direct gekoppeld aan de homowereld. De bedesemero was bovendien bijzonder terughoudend om zich open te stellen voor de lesbische en hetero-universums. Wie tot deze wereld behoorde, verwierp bovendien het feit dat wat binnen hun rituelen werd uitgevoerd slechts als een spel werd opgevat.
Deze houding veranderde geleidelijk en dus kwamen deze praktijken en de wereld die eromheen draaide geleidelijk dichter bij de lesbische cultuur en de heterowereld. In het begin van de jaren negentig werden heteromannen en -vrouwen zelfs niet langer afgekeurd door zich met dergelijke praktijken bezig te houden. Er werd zelfs aangenomen dat sommige mensen de verschillende praktijken als een soort spel begrepen. Je zou BDSM en zijn rituelen in en uit kunnen gaan zonder het te internaliseren als een soort levensstijl .
BDSM praktijken
Zoals we hebben gezien, zijn er verschillende praktijken die dit acroniem omvatten. De initiaal van elk van hen neemt deel aan de vorming van de acroniemen waarover we spreken. Laten we eens kijken waar elk van deze praktijken of disciplines uit bestaat:
- Bondage Deze term wordt meestal gebruikt om te spreken van een praktijk die bestaat uit het geheel of gedeeltelijk immobiliseren van een persoon met behulp van touwen, touwen of andere elementen. Dicht bij de Japanse Shibari is de kunst van erotische bondage nauw verwant aan de banden die in het verleden tussen meesters en slaven werden onderhouden en speelt daarom een zeer belangrijke rol in dominantie- en onderwerpingsspellen.
- Discipline Deze term verwijst naar de normen, gewoonten en gedragsprotocollen die, in de praktijken van overheersing en onderwerping, mensen die zich in een ondergeschikte positie bevinden, moeten volgen. Als we het over Discipline hebben, hebben we het over training, regels, stipte beloningen en vooral straffen. Genoemde regels en genoemde straffen dienen voor de Dominante persoon om zijn macht over de onderdanige persoon uit te oefenen.
- Overheersing Deze term verwijst naar de rol die een van de leden van het paar op zich neemt om controle over de ander uit te oefenen. Dat lid van het paar dat de controle over de ander overneemt, kan vele namen aannemen: Meester, Heer, Dom of Meester, in het geval dat de Dominante partij een man is, en Dominatrix of Dominatrix, Domme, Dame, Meesteres, Domina, Madame, Meesteres of Matresse, voor het geval de dominante partij een vrouw is.
- Dwang Met dit woord verwijzen we naar de complementaire rol van Domination. In deze situatie wordt de persoon onderworpen en onder de bevelen en wil van de Dominante persoon geplaatst, gehoorzaamt en gehoorzaamt zijn bevelen en ontvangt zijn straffen.
- Sadisme Als we het hebben over sadisme, hebben we het over sadisme waarin de persoon plezier beleeft door een ander pijn te doen of te vernederen. Sadisme is een term die is afgeleid van de beroemde markies de Sade . Als het over sadisme gaat, moet duidelijk worden gemaakt dat wat in het kader van BDSM wordt beoefend niets te maken heeft met crimineel en wettelijk vervolgd sadisme. Zoals alle bedemese-praktijken, moet ook deze op één pijler worden gesteund: die van consensus tussen de partijen.
- Masochisme Zoals onderwerping de complementaire vorm van overheersing is, is masochisme het complement van sadisme. Als we het hebben over een masochistische praktijk, hebben we het over een gelukzalige praktijk waarin het individu fysieke of psychische pijn ervaart. De grenzen van deze pijn, om over BDSM te kunnen praten, moeten worden bepaald door de persoon die het ervaart en die grenzen moeten te allen tijde worden gerespecteerd.
Consensus en veiligheid
Als we het over sadisme hebben, hebben we erop gewezen dat consensus een van de pijlers is waarop BDSM is gebaseerd. Wat bedoelen we ermee? Dat er geen bedesemera-praktijk mag worden uitgevoerd zonder dat beide partijen, de Dominant en de onderdanige, ermee instemmen eraan deel te nemen en het op een bepaalde manier te doen en niet op een andere.
Voor degenen die deel uitmaakten van het begin van de bedemesera-cultuur in de VS en het VK, zou BDSM "Safe, Sane and Consensual" moeten zijn , dat wil zeggen: veilig, verstandig en consensueel.
Het concept veiligheid houdt verband met het feit dat mensen die deelnemen aan een dergelijke praktijk moeten weten hoe ze deze moeten uitvoeren en hoe ze het nodige materiaal moeten gebruiken om ze uit te voeren. Er zijn veel soorten apparaten en weten hoe ze moeten worden gebruikt en wat de risico's zijn bij het gebruik ervan, is een essentiële voorwaarde om de uitvoering van elk type oefening aan te kunnen met de garantie dat je ervan kunt genieten zonder je zorgen te maken over verwondingen, ongevallen, enz. .
Voor een effectief bestaan van veiligheid is het noodzakelijk dat de deelnemers aan een praktijk van Bondage, Discipline of Sadomaso voldoen aan de eis van gezond verstand. Liefhebbers van dit soort oefeningen zijn geen onevenwichtige mensen. Een mentaal onevenwichtig persoon kan niet deelnemen aan dergelijke rituelen en spelletjes. Hierdoor brengt zij zichzelf in gevaar en haar partner in gevaar.
Ten slotte moeten de deelnemers aan een bedesemera-praktijk het eens zijn over de vorm en intensiteit ervan. Consensus is essentieel. Zonder dat is er geen BDSM. En consensus impliceert het stellen van grenzen. Om dit te doen, is het essentieel om jezelf goed te kennen en je eigen smaak en capaciteiten te kennen. In die zin is eerlijk antwoorden op een BDSM-test een goede manier om te weten waar elk van de partijen is.
Ze moeten ook onderhandelen over een zogenaamd stopwoord . Degenen die deelnemen aan een BDSM-relatie moeten een woord of signaal geven dat de gedomineerde, onderdanige of slaaf persoon dient om tijdens een oefening aan te geven dat ze willen stoppen, hetzij door de graad, door de omstandigheden of door de activiteit dat wordt ontwikkeld. Op dat moment maakt het niet uit waar de grenzen eerder zijn gesteld. Niemand is verplicht te verduren wat hij niet wil verduren.
